Zlatko Pavlović je od 2015. godine gitarista i vokal beogradskog thrash metal benda Wicked Ways, koji iza sebe ima dva EP izdanja – Insurgency of Time (2017.) i Struggle Is Real (2020.). Ranije je nastupao i sa bendovima Dehumanizer i Pomahnitala Pata.
Tri najbolja srpska metal izdanja i zašto?
– Zahvaljujem na ukazanoj prilici da učestvujem u vašoj rubrici. Evo domaćih izdanja kojima se uvek rado vraćam.
Deadly Mosh – United By Pain (EBM, 2014.) – recenzija
Album koji uvek zvuči sveže, prepun punchy rifova i melodije u isto vreme. Izdanje sa brdom energije, catchy vokalnih deonica i dobro napisanih rifova za dve gitare. Bend koji uspeva da tu energiju prenese na svoje nastupe uživo. Mislim da je element koji igra bitnu ulogu kada je Deadly Mosh u pitanju Stoletov prepoznatljiv vokal. Favoriti sa albuma – “Altar of Pain“, „Hatred“ i „Self Destruction“.
Amon Din – Where the Dreams No Longer Exist (Manitou, 2008.) – recenzija
Još jedno izdanje koje ima crtu koja me je uvek privlačila kod metal izdanja – spoj melodije i žestokog. Album koji od početka do kraja drži pažnju i dokazuje da pisanje tekstova i na srpskom jeziku može da zvuči dobro („Ime i krv“, „Zavet“). Ono što definitivno prvo zapadne za oko je artwork za ovo izdanje – krvavo crvena pustinja, zemlja gde snovi više ne postoje. Jednom prilikom sam čak seo i poskidao skoro sve pesme sa albuma na gitari. Favoriti – „Sleepless Demise“, „Where the Dreams No Longer Exist“, „Abysmal Ignorance“.
Twisted Tales – We Shall Be Heard (Miner, 2012.) – recenzija
Sastav koji pored gore navedenih bendova dokazuje da domaća scena po muzikalnosti može da ide rame uz rame sa većim imenima na svetskoj sceni. Ono što ovaj album čini posebnim su melodije koje se provlače kroz celo izdanje, kao i prepoznatljivi vokal koji se nalazi negde između growla i screama. Favoriti – „Troops of Twisted“, „Nova Švabija“, „Being Supreme“.
