• Scenario: Milorad Milinković
  • Uloge: Zlatan Vidović, Vujadin Milošević, Jelisaveta Orašanin, Nikola Kojo, Marko Gvero, Katarina Ilić, Nikola Pejaković
  • Žanr: Komedija
  • Trajanje: 90 minuta
  • Godina: 2011.
  • Recenzirao: Davor Pavlović

U jednom intervjuu, Dragan Bjelogrlić, autor jednog od najgledanijih srpskih filmova Montevideo, Bog te video, je izjavio: „problem je što postoji jedan kliše da sa ovih prostora filmovi moraju biti bezizlazni, crni, krvavi, prljavi i depresivni i da su mladi autori pomislili da je to put ka uspehu“. Milorad Milinković se, za razliku od mnogih, slaže sa njim, i ne prikazuje svakodnevnicu onakvom kakva jeste, već pokušava da laganim temama zabavi i uljepša sat i po vremena svakom gledaocu. Za one koji ne znaju o kome je riječ, dovoljno je spomenuti film Mrtav ‘ladan, koji je rušio rekorde na kino blagajnama, a čiji je on autor.

zduhacplakatNjegovo novo „dijete“ pod imenom Zduhač znači avantura je prvobitno planiran da bude prequel omladinske serije TNT – Totalno novi talas, da bi tek kasnije promijenio naziv. Sniman je većim dijelom u Banjaluci i Trebinju, manjim u Beogradu, a većinu aktera čine mladi glumci iz RS i Srbije, dok se u sporednim ulogama pojavljuju i proslavljena imena, poput Nikole Koje, Srđana Todorovića ili Nikole Pejakovića, dok je uloga Mirke Vasiljević priča za sebe (čitaj: bespotrebna).

Prvo da se razjasni riječ zduhač iz naslova za one koji ne znaju, a kojeg u filmu glumi Nikola Pejaković. On je čovjek, kao i svaki drugi, ali u snu njegova duša može da izađe iz tijela i dobije nevjerovatnu snagu. On se tad bori protiv drugih zduhača. Mogu se prepoznati po čvrstom snu iz kojeg ih je nemoguće probuditi, a danju su oni često sanjivi. Ko shvatio, shvatio.

Radnja filma prati gimnazijalca Uroša, koji dolazi u Trebinje kod prijatelja Nenada i predstavlja se djevojkama kao reper zvijezda Dži Spot Tornado, da bi se zajedno uputili u Banjaluku na Demofest. U međuvremenu se pojavljuju i dvije Uroševe drugarice, Marija i Sindi koje su se tu našle radi snimanja reklamnog spota. Treća priča prati menadžera Maksa koji putuje sa muzičarima od Beograda do Banjaluke i doživljava mnoge (ne)zgode. U sve su se to upetljali izviđači, po riječima naratora i glavnog aktera, samo zbog jedne situacije…

Da nema naracije i glumaca, ovo bi bio odličan promo turistički film Republike Srpske i njenih prirodnih ljepota. Slike kao sa razglednice i panoramski kadrovi su prelijepi, ali ne za igrani film, već za navedeni turistički film ili neki intermeco. Ubacivši glumce i omladinsku priču koja svoj epilog dobija na Demofestu, muzičkom festivalu demo bendova, dobio se film, bez neke posebne umjetničke vrijednosti, i sa puno propusta, poput nerazrađenih likova i tehničkih grešaka (nelogično naracijsko spajanje Trebinja i Banjaluke, nestajanje Nenadovog oca usred razgovora…), dok je posebno neinventivno korištenje soka od kleke sa halucinogenim svojstima, što je već „prežvakan“ fazon u nekoliko domaćih filmova (npr. Lajanje na zvezde). Predugo trajanje filma takođe za rezultat donosi mnogo praznog hoda, a mnogo više fokusa je trebalo biti na drugom dijelu filma, dok kadrovi sa Demofesta nisu trebali da budu zbijeni i zbrzani, već urađeni sa više pažnje. Da ne bude sve tako negativno, film ima takav karakter da nam pokaže danas zaboravljen sistem vrijednosti i da podsjeti na neko ljepše tinejdžersko vrijeme, u kojem su mladi slušali rokenrol, a ne turbofolk. Atmosfera filma odiše pozitivnom energijom, u kojoj glumci ne psuju, ne ispoljavaju nasilje, ali nedostaje inteligentnog humora, što je scenaristički propust (izuzev par zanimljivih šala i to najviše u scenama sa iskusnijim glumcima, Pejakovićem i Kojom).

Najbolji dio filma su segmenti sa muzikom, a za to treba prevenstveno zahvaliti grupi Sopot, koji su svojom pojavom u filmu i muzički i naracijski napravili „ekstazu“. Takođe je zanimljiva i uvodna špica filma, koja je napravljena kao video igra, ali ne i uvod u priču u koju nas glavni akteri uvode preko šestog nivoa igre Zduhač.

Zduhač znači avantura je mogao da bude jedan zabavan miks romantične, muzičke i tinejdžerske priče. Umjesto toga, zahvatio je od svega po malo, dok ni u čemu nije ostao do kraja, pa smo tako dobili, gurmanskim riječnikom da se izrazim, srpski lonac bez mirisa i ukusa.

Komentari